برای استفاده از قیرهای موجود در بازار (70-60 و 100ـ85 یا همان قیرهای شل و سفت و مخلوط) به سه روش آن را از حالت جامد خارج می‌نمایند:
1 - حرارت دهی
2- مخلوط کردن با حلال نفتی
3- فرآیند امولسیون مشکلات و معایب در دو روش اول، باعث ابداع روش سوم گردید. از جمله این مشکلات می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ ـ هدر رفتن حلالهای نفتی و سرمایه ملی ـ هزینه بالا جهت حلالهای نفتی و سوخت جهت حرارت‌دهی ـ آلودگی محیط زیست و انتشار هیدروکربنها بویژه در مناطق شهری ـ خطرات ناشی از آتش سوزی ـ نیاز به میکسر، ماشین‌آلات و تجهیزات نسوز لذا ساخت قیر امولسیون معایب مذکور را بر طرف نمود.
ـ قیمت تمام شده مناسب و ارزان
ـ حمل آسان در مسافتهای طولانی
ـ حمل آسان در مسافتهای طولانی
ـ عدم نیاز به ماشین آلات تخصصی و سهولت در استفاده
ـ سازگاری با شاخص‌های زیست محیطی و سلامت انسانی
ـ وزن کمتر ساختمان به نسبت قیرهای سنتی
ـ عایق رطوبتی قدرتمند، جایگزین مناسب برای پرایمر ایزوگام
استفاده از این محصول به جای قیرهای سنتی به عنوان پرایمر ایزوگام علاوه بر بالا بردن سرعت اجرای کار، خطرات ناشی از سوختگی‌ها را کاهش داده و همچنین باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی (گاز) جهت حرارت‌دهی می‌گردد.